Anne Frank

Bronnen:
- http://www.annefrank.org/nl/
- http://www.annefrank.org/nl/Anne-Frank/


Anne Frank

NAAM: Annelies Marie Frank

GEBOREN: 12 juni 1929

GESTORVEN: februari 1945 (waarschijnlijk)

NATIONALITEIT: Duits Joods

Anne Frank is bekend geworden doordat ze een dagboek bijhield tijdens W.O. II. Ze zat toen ondergedoken in Amsterdam. Ze is gestorven aan uitputting en/of vlektyfus in het concentratiekamp van Bergen-Belsen. 

In 1933 verhuisde de ouders van Anne (Otto en Edith Frank en haar oudere zus Margot) van het Duitse Frankfurt naar Amsterdam om aan de vervolging van de nazi's te ontkomen. Anne zelf volgde begin 1934. Ze woonde in een Amsterdamse nieuwbouwwijk. Margot en Anne gingen naar het Joodse Lyceum. In die tijd was het voor Joden verboden om naar een niet-Joodse school te gaan. 

Anne was net dertien jaar oud toen ze in juli 1942 onderdook in een achterhuis achter het bedrijf Opekta van haar vader Otto Frank. De deur tussen het voorhuis en het achterhuis zat verstapt achter een boekenkast. In bedrijf (het voorhuis) werkte personeel. Enkele van hen waren op de hoogte van de onderduikers. In 1941 verloor de familie hun Duitse nationaliteit vanwege een Duitse wet. Door het overlijden van Anne kon ze de Duitse nationaliteit na de oorlog niet meer terugkrijgen. De Nederlandse nationaliteit heeft ze nooit gekregen. Die werd enkel aan levende personen toegekend. Haar vader weigerde na de oorlog de Duitse nationaliteit en werd in 1949 Nederlander.

Na meer dan twee jaar werden de onderduikers verraden. Op 4 augustus 1944 werden ze door de Grüne Polizei gearresteerd en via kamp Westerbork naar het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau afgevoerd. Na een maand daar gezeten te hebben werden ze overgebracht naar Bergen-Belsen. Wie de onderduikers heeft verraden, is niet bekend. Van de onderduikers overleefde enkel Otto Frank de oorlog. 

De onderduikers werden in een strafbarak (barak 67) gezet omdat ze zich niet vrijwillig voor 'tewerkstelling in Duitsland' hadden gemeld. Ze kregen minder eten en moesten harder werken dan andere gevangenen. In de ochtend van 3 september 1944 werden omstreeks duizend mensen naar het oosten gebracht. Een selectieleider kwam de avond tevoren naar de starbarak, waar hij de namen op zijn lijst voorlas. Ook de onderduikers uit het achterhuis hoorden daarbij. Het was de laatste trein die vanuit Westerbork naar Auschwitz zou vertrekken. 

Op 5 september 1944 (48 jaar voor mijn verjaardag) arriveerde de trein in het vernietigingskamp Auschwitz II - Birkenau. De acht onderduikers doorstonden de beruchte selectie voor de gaskamers. Vervolgens werden de mannen van de vrouwen gescheiden. Otte Frank, Hermann van Pels, Peter van Pels en Fritz Pfeffer werden naar het nabijgelegen kamp Auschwitz I weggevoerd. Anne, Margot, Moeder Edith en Auguste van Pels bleven achter in het vrouwenkamp van Birkenau. Na enkele weken kreeg Anne Schurft. Ze werd in het zogenaamde Krätzeblock (schurftblok) ondergebracht dat door een hoge muur gescheiden was van de rest van het kamp. Margot ging met haar mee. 

Op 28 oktober 1944 vertrok een transport met 1308 vrouwen uit Birkenau naar het concentratiekamp Bergen - Belsen. Waarschijnlijk maakten ook Anne en Margot daar onderdeel van uit. Edith bleef achter en stierf op 6 januari 1945. In februari of maart 1945 overleed Margot. Enkele dagen later overleed ook Anne. In die periode lieten naar schatting 17 000 gevangen het leven in Bergen - Belsen. Van een kamp-administratie was toen geen sprake meer. 

In haar dagboek schreef Anne in de vorm van brieven aan een fictieve vriendin Kitty. Ze schreef: 'Ik zal hoop ik aan jou alles kunnen toevertrouwen, zoals ik het nog aan niemand gekund heb, en ik hoop dat je een grote steun voor me zult zijn.' Na het verraad heeft helpster Miep Gies de dagboekpapieren bewaard. Na de oorlog gaf Gies het dagboek aan de vader Otto. Otto Frank redigeerde de tekst en publiceerde het boek in 1947 onder de titel 'Het Achterhuis'. 

Otto Frank zet zich na de oorlog in voor mensenrechten en respect. Hij beantwoordt duizenden brieven van mensen die het dagboek van zijn dochter hebben gelezen. Hij verhuisd in 1952 naar het Zwitserse Basel. Negen jaar lang woont hij bij zijn familie. Op 10 november 1953 trouwt hij in Amsterdam met zijn voormalige buurvrouw en mede overleven van Auschwitz, Elfriede Geiringer. In 1962 verhuizen zij naar Birsfelden bij Basel. 

Op 19 augustus 1980 overlijdt Frank Otto aan longkanker.