- http://www.lenntech.nl/milieueffecten-oorlog.htm
- http://tegenlicht.vpro.nl/nieuws/2006/december/oorlogstrauma.html
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Slachtoffers_in_de_Tweede_Wereldoorlog
Invloed van oorlog op de mens en natuur
De invloed van de oorlog op de mens en de natuur is gigantisch. Het gebruik van wapens, de verwoesting van gebouwen en oliebronnen, branden, militaire transporten en chemicaliëngebruik zijn allemaal voorbeelden van negatieve invloeden op het milieu. Lucht, water en bodem waren tijdens en na de oorlog verontreinigd, mens en dier gedood en onder de overlevende kwamen verschillende gezondheidseffecten (psychisch en lichamelijk) voor.
Nog nooit in de geschiedenis waren op zo'n grote schaal verwoestingen aangericht en nog nooit waren er zoveel slachtoffers gevallen. Dat kwam doordat er een groot aantal landen bij de oorlog betrokken was enerzijds, anderzijds kwam dat ook door de moderne en effectieve wapens die gebruik werden. De meeste slachtoffers zijn gevallen onder de burgers.
Over heel Europa waren steden kapot gebombardeerd, communicatiemiddelen werkten niet meer, het platteland lag er verlaten bij en overal zwierven vluchtelingen hulpeloos rond. Miljoenen gezinnen hadden gezinsleden verloren in de oorlog. Er was grote armoede.
Zwaar gewonde soldaten werden de emergency room binnengebracht. Ze hadden lichamelijke letsels maar vaak hadden ze ook last van psychische gevolgen. Sinds 1972 sprak men voor het eerst over een psychisch trauma. Ze hadden last van paniekaanvallen, hartkloppingen, nachtmerries, flashbacks en konden geen emoties van vreugde en verdriet tonen. In 1980 werden psychische traumatische ervaringen PTSS genoemd (posttraumatische stressstoornis).
De Tweede Wereldoorlog heeft het grootste aantal slachtoffers op zijn geweten. We spreken hier dan over 72 miljoen mensen. Waaronder 50 miljoen burgerslachtoffers inclusief diegene die ziek werden tijdens de oorlog.
Stel, ik zou een joodse vrouw zijn en heb een concentratiekamp overleeft. Ik word bevrijd en keer dan terug naar de plaats waar ik woonde. Ik kom daar aan en zie dat alles plat ligt én mijn familie/gezin heeft het niet overleeft... Ik zou niet weten waar ik moet beginnen. Ik heb ergens gelezen dat in die tijd ook heel veel gevoelens onderdrukt werden. Sommige ouders hadden kinderen die groot gebracht moesten worden. Er was geen 'tijd' om te rouwen. Het leven ging voort. Ik vind het eng om hier over na te denken.
Ik zou niet weten wat te doen. Geen gsm om iemand te bellen of om hulp te vragen. Geen hygiëne, geen eten, iedereen heeft pijn en verdriet, jaren en dag afgezien ... (rilling over mijn rug). Begin maar eens opnieuw. Zet maar eens in je ukie een huis recht. Wij mogen echt niet klagen!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten